Zakochałam się w tej piosence Zuzienko...

To znaczy tak nie wiele, prawie nic

W półmroku Twoja twarz, monety błysk

Tylko dotknięcie ciepłe rąk

Gdzieś w tunelu metra są

Na twardej ławce kilka słów 

Jakaś ballada, jakiś blues

Czy może świat odmienić jeden gest

I czyjeś słowa dwa, co brzmią jak wiersz

Bilet powrotny czytam dziś 

Jak nie wysłany list

Może odnajdę właśnie tu

Miejsce na ziemi, mały punkt

Sens niemówionych słów

Dźwięk niezagranych nut

Blask niezapalonych jeszcze lamp

Nie mów nic, czy słyszysz mnie

W zamęcie wokół nas

Sens nie mówionych słów

Dźwięk nie zagranych nut

Blask nie zapalonych jeszcze lamp

Nie mów nic, na strunach szyn

Orkiestra może grać 

Szukałem Ciebie długo, dobrze wiem

Nie muszę dalej iść, by znaleźć cel

Koniec podróży dobrze znam

To Twój uśmiech, Twoja twarz

Jeszcze nie odchodzę, powiedz mi

Że chcesz na zawsze ze mną być

 To znaczy tak niewiele, tylko my

Kto z nas obudzi się, czy ja, czy Ty

Bo rzeczywistość była snem

Noc za nocą, dzień za dniem

Czy mam powiedzieć "kocham Cię" 

Czy prosić "zostań, nie zostawiaj mnie" 

Dźwięk nie zagranych nut

Blask nie zapalonych jeszcze lamp

Nie mów nic, czy słyszysz mnie

W zamęcie wokół nas

Sens nie wyznanych słów

Dźwięk nie zagranych nut

W mrok, w tunel miłości że mną wejdź 

Nie mów nic, na strunach szyn

Orkiestra może grać