dzięki bardzo za pocieszenie:), może w końcu zacznę wierzyć w to, że może być albo będzie lepiej... skoro innym się udało to dlaczego mnie nie ma szczęście kopnąć? kto to wie?
Kasia
19 stycznia 2008, 23:19
Przeczytałam Twojego bloga, zupełnie nieoczekiwanie mnie wciągnął, ponieważ mam wrażenie ze odkryłam siebie jaką byłam kiedyś, dokładnie w tym samym wieku. Fajna z Ciebie dziewczyna i nigdy nie daj sobie wmówić ze jest inaczej, mam nadzieję że spełnią się wszystkie Twoje marzenia i tego Ci życzę.
Dodaj komentarz