podobno upadamy wtedy, gdy nasze życie przestaje być codziennym zdumieniem – ciekawe ile w tym prawdy, może kiedyś będzie mi pisane się o tym przekonać na własnej skórze? może... zielone wzgórza nad soliną i zapomniane ścieżki pośród skał...tą piosenkę też bardzo lubię choć nie wiem czy dlatego, że czasem odbieram ją tak, jakbym może sama ją pisała albo coś w tym stylu, nie potrafię do końca wyrazić tego co tak naprawdę czuję... bez sensu tak żyć:(