Bez tytułu

Cafe Le Monde... i znowu jakoś tak mi smutno "nie kosztował nic, ani zmierzch, ani świt, czas nas nie kosztował nic, lubiłam nasze długie rozmowy o niczym, bo nie liczyło się nic, bo my dla siebie przecież byliśmy wszystkim, w Cafe Le Monde powietrzem można żyć, pamiętam też głośny kelnera śmiech gdy zamówiłeś deszcz...(...) czas nas nie kosztował nic, tak czasem chcę wrócić do Cafe Le Monde" czasem może nawet trochę częściej niż tylko czasem, ciekawe ale nie będę wnikać... niemiecki zdany ale bez zaowolenia z mojej strony po raz kolejny (ale chyba mam to gdzieś przynajmniej na tą chwilę)