A ja siedzę i siedzę, myślę i myślę......

Co zrobić aby po raz kolejny mieć szanse na widok szczęśliwego człowieka... Tak naprawdę już mam dość tego gówna, w które po raz kolejny wdepnelam i wyjść z niego nie mogę... A po raz kolejny mialo być tak pięknie... Cóż, to się nazywa zasrane (przepraszam) życie... Tylko, że ja nie chce takiego życia...

Zuzienko, Lusienko i Tato, kocham Was bard, o bardzo i jeszcze bardziej za Wami tęsknię...